Ιστορικώς:

• Ο Όμηρος στοιχουργεί στην Ιλιάδα (Δ 277-82) «μαύρο σαν πίσσα» (οι Αχαιοί καλαφάτιζαν τα πλοία με πίσσα, από την περιοχή της Πίσσης, στην δυτική Πελοπόννησον.)
• Ο Παυσανίας, περνώντας από την Μεθώνη, περιγράφει ένα «πηγάδι με πίσσα», που ανέβλυζε βαρύ πετρέλαιον.
• Και ο Ηρόδοτος αναφέρεται κατ’επανάληψιν στα... πετρέλαια της Ζακύνθου στα Ιστορικά.

Άλλωστε η λέξη πετρέλαιο είναι Ελληνική.

Στην σύγχρονη εποχή είναι γνωστόν ότι:

1. Στην χώρα μας παρήχθησαν ήδη 130 εκατομ. βαρέλια στην περιοχή ΠΡΙΝΟΣ της Θάσου και
2. Περισσότερον ενός δισεκατομμυρίου μ3 φυσικού αερίου, στο Θρακικό πέλαγος.
3. Στον υποθαλάσσιο χώρο του Κατακώλου, έχουν εντοπισθεί σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων (Υ/Α) και διενεργήθησαν δοκιμές καύσεως, χωρίς όμως να προχωρήσει η εμπορική εκμετάλλευση.

Στατιστικώς, πιθανολογείται ότι το 10% των υδρογονανθράκων που «εγεννήθησαν» γεωλογικώς εις μίαν περιοχήν, είναι εκμεταλλεύσιμα.
Γεωλογικώς έχει διαπιστωθή ότι:

• Στο Θρακικό πέλαγος, «εγεννήθησαν» 2,5 δις. βαρέλια πετρελαίου και 44 δις. μ3 ΦΑ.
• Στον Θερμαϊκό κόλπον, «εγεννήθησαν» 1 δις. βαρέλια πετρελαίου, 140 δις. Μ3 ΦΑ, που ανεκαλύφθησαν από την κρατικήΔΕΠ-ΕΚΥ, πρό του 1996.
• Στο Ιόνιον Πέλαγος, το πετρέλαιο που «εγεννήθη» στα ώριμα πετρελαϊκά πετρώματα, υπολογίζεται σε 22 δις. βαρέλια. Απεκαλύφθησαν 120 εκατομ. βαρέλια.
• Η θαλασσία περιοχή μεταξύ Σαμοθράκης και ΄Εβρου, στην θέσι «Λαδοξέρα», αναβλύζει κατά καιρούς πετρέλαιον, εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων των 12 μιλίων (συμφώνως πρός το ισχύον Διεθνές Δίκαιον της Θαλάσσης).
• Στη γειτονική Αλβανία διενεργείται από πολλών ετών εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, που εκμεταλλεύονται δύο Ιταλικές εταιρίες και μία Καναδική. Η Αλβανία είναι αυτάρκης εις πετρέλαιον το οποίον διϋλίζει με δικό της διϋλιστήριο. Η γεωλογία του Αλβανικού υπεδάφους είναι παρεμφερής με της Ηπείρου.

Συνεπώς, κοιτάσματα πετρελαίου (πρέπει να) υπάρχουν σημαντικά στην χώρα μας και η ανακάλυψη των είναι από πιθανή ως βεβαία. Άρα, η ύπαρξι πετρελαίου δεν είναι μύθος.
Παραμύθια αντιθέτως ειναι η πρόθεση των κομματικών κυβερνήσεων να αξιοποιήσουν τα Πετρέλαια της Ελλάδος.

Ο βραχύς «εκλογικός κύκλος» (προσφάτως περιορισθείς εις διετίαν) δεν συμφέρει τα κόμματα εξουσίας ν’ αξιοποιήσουν τα πετρελαϊκά αποθέματα της χώρας , δεδομένου ότι τούτο απαιτεί πολυετή προγραμματισμό, δαπάνες και κινδύνους, που δεν είναι διατεθημένα ν’ αναλάβουν.
Ο φόβος της Τουρκίας, οι εσφαλμένες ενεργειακές επιλογές και τα κομματικά συμφέροντα υπαγορεύουν την Ενεργειακή «πολιτική» της εκάστοτε κυβερνήσεως, να στηρίζεται αποκλειστικώς στις εισαγωγές πετρελαίου. Με το αζημίωτον, βέβαιως...
 
Λίαν προσφάτως, όταν εξεδηλώθη πρόθεση του υπουργείου Ανάπτυξης να προχωρήσει στη χάραξιν «εθνικής ενεργειακής πολιτικής», με έμφαση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενεργείας (ΑΠΕ), η προσπάθεια ματαιώθη υπό της κομματικής γραφειοκρατίας.
 
Εν τούτοις, όσον κι’ άν είναι χρήσιμες οι ΑΠΕ, δεν ημπορούν να εξασφαλίσουν επάρκειαν ηλεκτρικής ενεργείας (Την οποία προσφέρουν μόνον η πετρελαϊκή κι’ η πυρηνική ενέργεια - αμφότερες ανάθεμα για την κομματικοποιημένη Ελλάδα).
Η ανάκτηση των πετρελαϊκών δικαιώμάτων στο 60% της χώρας από τα ΕΛΠΕ ΑΕ (που είχεν εκχωρήσει η αλήστου μνήμης κυβέρνηση Σιμήτη) υπό της κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή δεν επροχώρησε στην ίδρυση Εθνικής Υπηρεσίας Υδρογονανθράκων, ως επιβάλετο και δεν προέβη στους αναγκαίους διεθνείς διαγωνισμούς ερεύνης, αποκαλύψεως και εκμεταλλεύσεως, ως απαιτεί η Κοινοτική νομοθεσία. Αντιθέτως, η εκμετάλλευσι των κοιτασμάτων του Πρίνου εξεχωρήθη προσφάτως εις ΄Ελληνα εφοπλιστή του εξωτερικού... (στην ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΙΓΑΙΟΥ του εφοπλιστού κ. Τοπόζογλου).
 
Χρειάζεται συνεπώς ο πλήρης ανασχεδιασμός της στρατηγικής ενεργείας, με παράλληλη πρόβλεψι συμμορφώσεως της χώρας, στις απαιτήσεις της συνθήκης του Κυότο, για την αποφυγή του «φαινομένου θερμοκηπίου» και την πληρωμή των προβλεπομένων ποινών υπερβάσεων.
 
Η Ελλάς παραβιάζει το πρωτόκολλον του Κυότο περισσότερον πάσης άλλης χώρας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και θα κληθεί συντόμως να πληρώσει σημαντικά ποσά, γιά την εξαγορά «δικαιωμάτων ρυπάνσεως» από τρίτες χώρες.
Όσον αφορά στην υποκατάστασι των εισαγομένων υδρογονανθράκων (Υ/Α)με εγχωρίους, στις ακόλουθες ιζηματογενείς λεκάνες της χώρας υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ανακαλύψεως Υ/Α:

• Στην Ορεστιάδα, Αλεξανδρούπολη, Επανωμή (απολήψιμα αποθέματα Φ/Α 450 εκατομ. μ3).
• Στην Πτολεμαϊδα, Καστοριά, Κατερίνη έχουν εντοπισθεί γεωλογικώς κοιτάσματα Υ/Α..
• Επίσης, στό Κιλκίς, στην Ηγουμενίτσα, Πρέβεζα και Πάτρα είναι λίαν πιθανή η ανεύρεση Υ/Α επι τη βάσει γεωλογικών ενδείξεων.
• Ομοίως, στο Αιτωλικό, στη Κυλλήνη, στο Κατάκωλον έχουν ανοιχθή δύο πηγάδια Φ.Α. αποδόσεως 12 εκατομ. κυβικών ποδών και 1500 βαρελίων πετρελαίου ημερησίως. Η έρευνα δεν έχει προχωρήσει παρά μόνον εις βάθος μόλις 350 μέτρων!
• Εξ άλλου, στην Ζάκυνθο αναβλύζει αργόν πετρέλαιο, από της εποχής του... Ηροδότου αλλά παραμένει ανεκμετάλλευτο από την Γερμανική κατοχή.
• · Ενδείξεις Υ/Α υπάρχουν στα Φιλιατρά και στούς Παξούς.
• Το κοίτασμα ΠΡΙΝΟΣ της Νοτίου Καβάλας δεν έχει εξαντληθή, παρά την ληστρική εκμετάλλευση του από ξένα και εγχώρια κεφαλαιουχικά συμφέροντα.
• Το μεγάλο υποθαλάσσιο κοίτασμα πετρελαίου και Υ/Α «Μπάμπουρας», ανατολικώς της Θάσου δεν έχει αξιοποιηθή ακόμη, ως ευρισκόμενον πέραν των 6 μιλλίων...
• Προσφάτως ενετοπίσθη μέγα κοίτασμα υδρογονανθράκων στην θαλασσία περιοχή Σχώραφα της Σαμοθράκης, γνωστή ως «Λαδοξέρα» μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα.
• Η εταιρία «Ενεργειακή Αιγαίου» που έχει αναλάβει την Καβάλα Οΐλ και την εκμετάλλευση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στόν κόλπο της Καβάλας, ολοκλήρωσε τον Αύγουστον του 2009 επιτυχή γεώτρησι στο κοίτασμα του βορείου Πρίνου, εις βάθος 4.370 μέτρων και ξεκίνησε παραγωγή 3.000 βαρελίων ημερησίως.
• Η ίδια εταιρία προγραμμάτισε την έναρξη εργασιών στο πεδίο Έψιλον με γεώτρηση 5.500 μ., οι οποίες θα ολοκληρωθούν με το νέο γεωτρύπανον που θα μισθώσει.

Η Ελλάς δεν τολμά να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, ως δικαιούται από το Διεθνές Δικαίο της Θαλάσσης, φοβουμένη το casus belli της Τουρκίας.
Η Τουρκία όμως μπλοφάρει συστηματικώς...

Η θαλασσία έρευνα στην χώρα μας δεν έχει προχωρήσει πλην του κόλπου της Καβάλας όταν σήμερα διεθνώς γίνονται εκμεταλλεύσεις υδρογονανθράκων και πέραν των 3.500 μέτρων βυθού, στην ανοικτή θάλασσα.
 
Πρακτικώς, το Μυρτώον, Κρητικόν, Λυβικόν και Αιγαίον πέλαγος είναι ανεξερεύνητα γιά Υ/Α, λόγω των γνωστών εμπλοκών με την Τουρκία αλλά και της απροθυμίας της Ελληνικής κυβερνήσεως να προχωρήσεις στην συστηματική αξιοποίησι των εγχωρίων κοιτασμάτων Υ/Α.
 
Ακατανόητος ωστόσο παραμένει η ολιγωρία του Ελληνικού κράτους στο Ιόνιον πέλαγος, όπου η υφαλοκρηπίδα ερρυθμίσθη με την Ιταλίαν και συνεπώς δεν υπάρχει κίνδυνος εμπλοκής.
 
Τα 4.000 νησαία εδαφη της χώρας μας, στο Αγαίον και στο Ιόνιον πέλαγος, διαθέτουν Ζώνη Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμεταλλεύσεως 100 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, η οποία πετρελαϊκώς παραμένει αναξιοποίητος. Εάν η τεραστία αυτή θαλασσία έκτασις ανήκε στην Τουρκία είναι βέβαιον ότι θα είχε προχωρήσει εις αναθέσεις ερεύνης και εκμεταλλεύσεως Υ/Α ως έχει πράξει ανελλειπώς στην Μαύρη Θάλασσα. Η Τουρκία παράγει 100.000 βαρέλια ημερησίως αργού πετρελαίου ενώ η Ελλάς μόλις 3.500 βαρέλια!...

Η Νέα Πετρελαϊκή Πολιτική
Οι επιδιώξεις της νέας πετρελαϊκής πολιτικής πρέπει να είναι:

• Η Βαθμιαία απεξάρτηση από εισαγωγές Υ/Α.
• Η Αποφυγή συχνών διακοπών παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, με την ίδρυσι 3 πυρηνοηλετρικών σταθμών ισχύος 1.200 μεγαβάτ, εις πρώτη φάσι.
• Η Ανάληψη σοβαρών πετρελαϊκών επενδύσεων με κρατικά και ιδιωτικά κεφάλαια , ξένα και εφοπλιστικά.
• Τερματισμός του εξωτερικού δανεισμού διά την χρηματοδότησι του καθαρού πετρελαϊκού ελλείμματος 9 δις. ευρώ ετησίως (2008) και η πλήρης μετακύλιση του κόστους των υγρών καυσίμων, μαζί με τους τόκους προγενεστέρων δανείων, στην κατανάλωση.
• Η Δασμολόγηση του αργού κατά την εισαγωγήν, πρός περιορισμόν της λαθρεμπορίας που ζημιώνει το κράτος με 400 εκατομ. ευρώ, ετησίως.
• Η Καθιέρωση ταμεικών μηχανών στα 8.000 πρατήρια υγρών καυσίμων, ο αριθμός των οποίων είναι δυσανάλογος πρός την κυκλοφορία αυτοκινήτων.
• Η Αύξηση του φόρου καταναλώσεως υγρών καυσίμων δεδομένου ότι Ελληνική αγορά διαθέτει την φθηνοτέρα βενζίνη στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση.

Άμεσα βήματα της νέας πετρελαϊκής Στρατηγικής πρέπει να είναι:

1. Ίδρυση δημοσίου φορέως διαχειρήσεως εγχωρίων Υ/Α, συμφώνως πρός την νομοθεσία της Ε.Ε., κατόπιν της ανακτήσεως των πετρελαϊκών δικαιωμάτων από τα ΕΛΠΕ, μετά την γνωμάτευσι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, επί τη βάσει του νόμου 2289/95.
2. Πλήρης νομοθετική επαναφορά του δικαιώματος εκχωρήσεων πηγών Ενεργείας στο Ελληνικό δημόσιον και διενέργεια διεθνών, πλειοδοτικών διαγωνισμών, διά την εκμετάλλευσι Υ/Α από ιδιωτικούς φορείς.
3. Βελτίωση του νομικού πλαισίου για την προσέλκυσι ξένων πετρελαϊκών επενδύσεων, κατά το προηγούμενο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
4. Η Ανάκτηση της αεροναυτικής υπεροπλίας στο Αιγαίο, η οποία κοστίζει ολιγώτερον της διατηρήσεως της ζημιογόνου Ολυμπιακής Αεροπορίας ή του ΟΣΕ.

Εν κατακλείδι, η ανάπτυξι των εγχωρίων υδρογονανθράκων και η είσοδος της χώρας μας στη πυρηνικήν εποχή συνιστούν εθνικό καθήκον διά κάθε πατριωτικώς σκεπτόμενον ΄Ελληνα. Είναι όμως και ευφυής οικονομική στρατηγική, για την εξασφάλισι της αναπτύξεως εις εποχάς παγκοσμίου Ύφέσεως και προσεχούς ανατιμήσεως του αργού άνω των 100 δολλαρίων το βαρέλι. Η εγχωρίως παραγομένη ενέργεια αυξάνει τις ευκαιρίες απασχολήσεως και οι εναλλακτικές μορφές συμβάλλουν στην εξοικονόμησι του περιβάλλοντος και του συναλλάγματος.

Συνεπώς, η χάραξι εθνικής πετρελαϊκής Στρατηγικής καταλήγει να είναι αναπόφευκτος πολιτική επιλογή. Ο Ελληνικός λαός πρέπει να εννοήσει ότι εάν «πόλεμος πατήρ πάντων» κατά τον Ηράκλειτον και το πετρέλαιον «υπόθεσις εθνικής Ασφαλείας» κατά το Αμερικανικόν Πεντάγωνον, η απόκτησις πετρελαϊκής αυταρκείας είναι ζήτημα εθνικής ανεξαρτησίας διά την Ελλάδα.