Το ναυάγιο του Τιτανικού τον Απρίλιο του 1912, που στοίχισε τη ζωή 1517 επιβατών, οφείλεται σε λάθος του πηδαλιούχου το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αποφευχθεί, υποστηρίζει ένα νέο βιβλίο στη Βρετανία από την εγγονή του μοναδικού επιζήσαντα αξιωματικού ναυτικού...
...Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, η μοιραία πρόσκρουση στο παγόβουνο σημειώθηκε διότι οι άνδρες στη γέφυρα του Τιτανικού δεν είχαν χρόνο να αντιδράσουν όταν αντελήφθησαν τον κίνδυνο.
Η συγγραφέας λαίδη Λουΐζ Πάτεν, επικαλούμενη μαρτυρία του παππού της, δεύτερου αξιωματικού Τσαρλς Λαϊτόλερ, αποκαλύπτει ότι το παγόβουνο είχε επισημανθεί εγκαίρως, ωστόσο ο πηδαλιούχος πανικοβλήθηκε συγχέοντας την εντολή πορείας του καπετάνιου με αποτέλεσμα να στρίψει το πηδάλιο προς τη λάθος πλευρά, με ολέθριες συνέπειες. Στην εντολή του πλοιάρχου να κατευθύνει το πλοίο αριστερά, ο ναύκληρος Ρόμπερτ Χίτσινς έστριψε το πηδάλιο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο λόγος ήταν ότι έτσι λειτουργούσε η λαγουδέρα των ιστιοπλοϊκών σκαφών που αποτελούσαν εκείνη την εποχή την πλειοψηφία, πριν την εκτεταμένη κατασκευή ατμόπλοιων όπως ο Τιτανικός.
Μέχρι να διορθωθεί το λάθος ήταν αργά, ενώ ακόμα και μετά την πρόσκρουση το πλοίο και οι επιβάτες ίσως να είχαν σωθεί αν ο Τιτανικός δεν είχε επιχειρήσει να μετακινηθεί, επιτρέποντας έτσι τη βίαιη εισροή υδάτων από την τρυπημένη γάστρα του.
Ο παππούς της συγγραφέος δεν βρισκόταν στη γέφυρα την ώρα της πρόσκρουσης, ωστόσο πληροφορήθηκε το τι είχε συμβεί στην τελευταία δραματική συνάντηση των τεσσάρων κορυφαίων αξιωματικών του πλοίου, την ώρα που έψαχναν τα περίστροφά τους ώστε να μπορέσουν να επιβάλουν την τάξη εφόσον δημιουργούνταν επεισόδια κατά τη διαδικασία εγκατάλειψης του Τιτανικού. Σε εκείνη τη συνάντηση, σύμφωνα με τη λαίδη Πάτεν, ο παππούς της έμαθε επίσης ότι η εντολή πλεύσης του πλοίου ακόμα και μετά την πρόσκρουση δόθηκε στην ουσία από το διευθυντή της πλοιοκτήτριας εταιρείας White Star Line, Μπρους Ίσμεϊ που πίστευε ότι έτσι θα έσωζε την επένδυσή του. Αν το πλοίο δεν είχε συνεχίσει την πορεία του, πιθανότατα θα είχε προλάβει να δεχθεί τη βοήθεια του κοντινότερου πλοίου που απείχε τέσσερις ώρες από το σημείο.
Όπως εξηγεί η συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο "Good as Gold", ο παππούς της είχε αποκρύψει το μοιραίο σφάλμα από τους ανακριτές που είχαν επιληφθεί των ερευνών για τα αίτια του ναυαγίου, φοβούμενος πιθανή χρεοκοπία της πλοιοκτήτριας εταιρείας που θα άφηνε τον ίδιο και τους συναδέλφους του χωρίς δουλειά. Στη συνέχεια η οικογένεια του Τσαρλς Λαϊτόλερ, μετέπειτα παρασημοφορημένου ήρωα λόγω της συμμετοχής του στην εκκένωση της Δουνκέρκης κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, απέκρυψε την πληροφορία από φόβο μήπως αμαυρωθεί το όνομά του.
Τη νύχτα του ναυαγίου ο Τσαρλς Λαϊτόλερ είχε αρνηθεί ρητή εντολή να επιβιβαστεί σε σωτήρια λέμβο, βουτώντας στα παγωμένα νερά την ώρα που ο Τιτανικός βυθιζόταν. Το ωστικό κύμα μιας υποθαλάσσιας έκρηξης στο πλοίο ωστόσο τον ανέβασε στην επιφάνεια, όπου τελικά περισυνελέγη από μία από τις λέμβους.
If you liked this article why don't you share it:
Comments (0)
Δημοσίευση σχολίου