Όλοι οι κλάδοι είναι οργανωμένοι και ενωμένοι. Είτε έχουν δίκιο είτε άδικο, είναι οργανωμένοι και ενωμένοι.

Ιδού δύο από χιλιάδες παραδείγματα !

1) Οι καλοί μας φίλοι Ταξιτζήδες 


Σε καμία χώρα του πολιτισμένου ημισφαιρίου...
...δεν σταματάς ελεύθερο ταξί ρωτώντας τον ταξιτζή με υπόκλιση αν τον βολεύει η κατεύθυνσή σου, για να μπεις στο ταξί του να σε πάει στον προορισμό σου, κάνοντας στη διαδρομή περισσότερες στάσεις από ένα λεωφορείο.

Το πόσο ισχυρή είναι η ενότητα του κλάδου τους φάνηκε από την αδυναμία του κράτους να τους αποκλείσει από τις λεωφορειολωρίδες.

Έχουν καταφέρει να επιβάλουν τους δικούς τους κανόνες και εμείς οι υπόλοιποι με σκυμμένο το κεφάλι τους αποδεχόμαστε. Γιατί; Γιατί είμαστε κορόιδα...

2) Οι καλοί μας φίλοι οι Φουρναραίοι

Κάνουν τριμερή συνάντηση

α) Κρατικός Εκπρόσωπος

β) Εκπρόσωπος Σιτοπαραγωγών

γ) Εκπρόσωπος Αρτοποιών

και αποφασίζουν για την διαμόρφωση του ψωμιού.

Ερήμην του καταναλωτή. Τον αγνοούν παντελώς. Τον ειδοποιούν δε, ότι θα πρέπει να αγοράσει για τρεις μέρες ψωμί, όσο θα διαρκέσει η απεργία.

Εμείς τα κορόιδα φυσικά τρέχουμε να πάρουμε ψωμί για 3 και για 4 μέρες.

Ας μην ξεχνάμε ότι ζητάμε 1 κιλό ψωμί και μας δίνουν μία φραντζόλα που ζυγίζει 700 γραμμάρια.

Μία φορά σε έναν φούρνο ζήτησα 700 γραμμάρια ψωμί και με κοίταγε ο υπάλληλος σαν εξωγήινο. Μου είπε ότι δεν μπορεί να το κόψει και ότι πουλάει την φραντζόλα ολόκληρη!!! Νόμισε ότι δεν είχα αρκετά χρήματα και του ζητούσα να κόψει από την φραντζόλα...

Σε άλλο φούρνο ζήτησα δύο φραντζόλες χωριάτικο και με ρωτάει ο υπάλληλος:
''Του κιλού'';

"Γιατί έχεις και του κιλού"; του απάντησα.

Και αυτός με κοιτούσε σαν εξωγήινο.

Γιατί; Γιατί είμαστε κορόιδα...


Κάποτε στην πολιτεία της Νέας Υόρκης αποφάσισε ο κυβερνήτης να αυξήσει τη βενζίνη για λίγα cents για να καλύψει κάποιες ανάγκες.

Ο εκεί σύλλογος αυτοκινητιστών και καταναλωτών (που εμείς οι έξυπνοι τους λέμε Αμερικανάκια) δεν δέχθηκε αυτήν την αύξηση και αποφάσισαν την ακινητοποίηση όλων των αυτοκινήτων για μία ώρα όπου και αν βρίσκονταν στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Άπαντες σταμάτησαν τη συγκεκριμένη ώρα τα αυτοκίνητά τους.

Η Νέα Υόρκη παρέλυσε.

Αποτέλεσμα ήταν να παρθεί πίσω άρον άρον η απόφαση της αύξησης της βενζίνης.

Πιστεύετε ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο εδώ στην Ελλάδα; (να θυμηθούμε ότι όταν οι καταναλωτικές οργανώσεις αποφασίζουν μποϋκοτάζ στα σούπερ μάρκετ, όλοι τρέχουν να ψωνίσουν τα πάντα την προηγούμενη μέρα;)

Όχι, ε;

Το ίδιο πιστεύω και εγώ.

Γιατί; Γιατί είμαστε κορόιδα...

Ό,τι και να λέμε είμαστε τα μεγαλύτερα κορόιδα καταναλωτών του δυτικού ημισφαιρίου.

Ζητάτε τουλάχιστον, για κάθε ευρώ που φεύγει από το πορτοφόλι σας, απόδειξη.

Ανεξάρτητα αν θα ωφεληθείτε εφοριακά.

Ας ζητάμε απόδειξη για να έχουμε την ηθική ικανοποίηση ότι δεν είμαστε το μοναδικό κορόιδο που πληρώνει εφορία.

Ας κάνουμε τους συλλόγους καταναλωτών πιο ισχυρούς.

Ας αρχίσουμε επιτέλους να σκεφτόμαστε ομαδικά.

Όπως κάνουν όλοι αυτοί που μας εκμεταλλεύονται.