Διάβημα του ΥΠΕΞ στην Άγκυρα για το Προξενείο Κομοτηνής το οποίο επιβεβαίωσε στην Βουλή ο ίδιος ο Δημήτρης ΔρούτσαςΕνοχλημένη η Αθήνα από την δραστηριότητα του Μουσταφά Σαρντίς
Δήλωση του Έλληνα ΥΠΕΞ: «Να απομονώσουμε τους ακραίους»
O τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα κ. Χασάν Γκογκούς εκλήθη στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου.....
του έγινε προφορικό διάβημα διαμαρτυρίας για την ανάμειξη του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής στις επερχόμενες εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης: «Η ένταση στην περιοχή αυτή βοηθά τους ακραίους» επισημάνθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών στον τούρκο πρεσβευτή.
Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσας μιλώντας χθες στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξωτερικών και Αμύνης αποκάλυψε ότι εκλήθη ο τούρκος πρεσβευτής και του έγιναν τα απαραίτητα διαβήματα, επισημαίνοντας παράλληλα ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι ανοιχτή στην κοινωνία και αφουγκράζεται τις ανάγκες των πολιτών, διαφυλάττοντας παράλληλα τα δικαιώματά τους. Και αυτό, όπως τόνισε, αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της ελληνικής κυβέρνησης και κανενός άλλου. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το τελευταίο διάστημα το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής ενέτεινε τις δραστηριότητές του στη Θράκη, επιχειρώντας να πριμοδοτήσει τα ψηφοδέλτια στα οποία μετέχουν αποκλειστικά μειονοτικοί.

Υπάρχουν κοινές παράμετροι στον γνωστό πρόξενο κι εκεί ενεργοποίησε τουρκική Τράπεζα και δραστηριοποίησε επιχειρηματίες, οργάνωσε πολιτιστικές θρησκευτικές κι άλλες εκδηλώσεις. Δέκα χρόνια πριν η Τουρκία διαμόρφωνε το κλίμα χειραγωγώντας μειονοτικούς πληθυσμούς, μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες. Συνήθως οι δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι όταν αναφέρονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Θράκη από τη συμπεριφορά εξωθεσμικών κέντρων της αλλοδαπής που ασκούν επιθετική πολιτική προπαγάνδας και πολυεπίπεδης δολιοφθοράς, διατυπώνουν τον όρο "Κοσσοβοποίηση" εννοώντας μάλλον το αποτέλεσμα παρά την διαδικασία που οδήγησε στην απόσχιση τμήματος (στρατηγικού) της σερβικής επικράτειας. Οι παρατηρητές -και ίσως γνώστες- της βαλκανικής πραγματικότητας επιμένουν πως ο όρος αυτός πρέπει να χρησιμοποιείται κυρίως για να προσδιορισθεί η ολιγωρία του επίσημου κράτους, καθώς και τα ατοπήματα τοπικών φορέων και μεμονωμένων ατόμων που οδήγησαν στη διαμόρφωση της κατάστασης, με τη γνωστή σε όλους μας κατάληξη.


Περιοριζόμενοι στην πολιτική της Τουρκίας ως προς το "Κοσσοβικό" κατ' αρχάς πρέπει να επισημάνουμε ότι η γειτονική χώρα εφήρμοσε όλες τις μεθόδους διείσδυσης και παρέμβασης στα εσωτερικά μιας κυρίαρχης χώρας, υποστηρίζοντας και χειραγωγώντας πληθυσμούς μειονοτικούς που ζούσαν στο Κοσσυφοπέδιο (Αλβανοί, Τουρκογενείς, Αθίγγανοι, Αιγύπτιοι, Πομάκοι κοκ) πολύ πριν το αντιληφθούν διπλωμάτες άλλων χωρών. Η Τουρκία είχε ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 90 (μόλις άρχισε και η γιουγκοσλαβική κρίση), αναπτύξει σχέσεις σε θρησκευτικό, πνευματικό, επιστημονικό, ανθρωπιστικό και πολιτικό επίπεδο προσβλέποντας και σε αμιγή πληθυσμιακά στρώματα στο γειτονικό Νόβι Παζάρ (Σαντζάκιο). Βασικό μέλημα των Τούρκων ήταν να εκτοπίσουν την επιρροή περιθωριακών ισλαμικών αιρέσεων: Καντέρι, Ριφάνι, Σάντι, Χαλβέτι, Νακσιμπεντί, Νοκτασι και Μπεκτασί, Εχλ-Μπειτ, Χανέφι και να διαδώσουν το σουνιτικό Ισλάμ. Από θρησκευτικά κέντρα της Τουρκίας ενισχύθηκαν οι Ρετζέπ Μπόγια, Νετζάτ Ιμπραχίμι ενώ δίνονταν υποτροφίες σε υποψηφίους φοιτητές Θεολογίας για Πανεπιστήμια της Τουρκίας. Παράλληλα ενισχύονταν διάφορες "ανθρωπιστικές" οργανώσεις που υπεράσπιζαν τους "καταπιεζομένους" μη χριστιανικούς πληθυσμούς του Κοσσυφοπεδίου. Η Τουρκία χρηματοδότησε τη δραστηριότητα οργανώσεων όπως η Al Muhajiroun-Kosovo Support Council, TWRA, κοκ.
Σε πολιτικό επίπεδο υποστήριξε την σύσταση ομάδων και την ίδρυση συνδέσμου για την υποστήριξη των Αλβανοκοσοβάρων στην Κωνσταντινούπολη με εκπροσώπους τους Ergun Zoga, Celalettin Olmezcan, Enver Tali κα ενώ ενεργό ρόλο στο Κοσσοβικό ανέπτυξαν και οι Deniz Baykal, Tuna Koc κα. Επίσης ήταν η εποχή των ενόπλων συγκρούσεων και η Τουρκία διέθεσε ολόκληρο δίκτυο της ΜΙΤ για την εκπαίδευση σκληροπυρηνικών Κοσσοβάρων. Στη συγκεκριμένη ιστορική φάση συνδέεται ο Βοσνιακός χώρος με τον Τουρκικό σε επίπεδο οργανώσεων μαφίας και οργανωμένου εγκλήματος με βασικούς συνδέσμους παλιούς συμπολεμιστές από το Βοσνιακό μέτωπο.

. Η πρώτη ομάδα Αλβανοκοσοβάρων που εκπαιδεύθηκε από Τούρκους στρατοπέδευσε στην περιοχή της Σμύρνης στο στρατόπεδο Baba Eski στα τέλη της δεκαετίας του 90. Σύνδεσμος των Αλβανοκοσοβάρων στην Τουρκία ήταν ο Refet Karjagdun.
. Ένα από τα παραδοσιακά κέντρα των Βοσνίων μουτζαχεντίνων στην Τουρκία βρίσκεται στο χωριό Halibejli κοντά στη Σμύρνη ( Izmir). Από το 1992 και μέσω της οργάνωσης IGASA από το χωριό αυτό πέρασαν περίπου 300 άνδρες που έλαβαν μέρος στη Βοσνιακή κρίση ως εθελοντές μαζί με Άραβες μουτζαχεντίνους στη Βοσνία..
Με το τέλος των εχθροπραξιών στο Κοσσυφοπέδιο η Τουρκία φρόντισε να εκμεταλλευθεί τα ερείσματα που είχε κατασκευάσει και επιδόθηκε στην ενδυνάμωση της οικονομικής και επιχειρηματικής παρουσίας της στο Κοσσυφοπέδιο η οποία εντοπίζεται στα εξής σημεία:

. Ρόλο συντονιστικού οργάνου έχει αναλάβει το ΤΙΚΑ που είναι επιφορτισμένη υπηρεσία για θέματα αναπτυξιακής βοήθειας. Έδρα της είναι η Πριζρένη όπου δραστηριοποιείται και ο Σύνδεσμος Επιχειρηματιών στην πόλη. Με την ομάδα αυτή οικονομικών συμφερόντων σε στενή συνεργασία και από κοινού σχεδιασμό γίνονται επαφές με τον Adnan Nas (Turkish-American Business Association) ο οποίος προσφάτως έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για επενδύσεις στη Μιτρόβιτσα.
. Η ΕΝΩΣΗ ΤΟΥΡΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΚΟΣΣΟΒΟΥ διατηρεί στενές σχέσεις με το τουρκικό τμήμα της KFOR. Σύμφωνα με πληροφορίες από ντόπιες πηγές το 2003 οριστικοποιήθηκαν οι δεσμοί και σε θεσμικό επίπεδο κάτω από την επίβλεψη των Metin KILIC, Agmagan DEMIRER, οι οποίοι μέσα από τον Σύνδεσμο Επιχειρηματιών ανέπτυξαν δίκτυο πληροφοριών .
. Η ΤΙΚΑ λειτουργώντας και ως μηχανισμός πίεσης συμμετείχε και στο ταξίδι του Besim Beqai τον Απρίλιο 2006 όπου μετέβη στην Τουρκία όπου και υπέγραψε συμφωνία για την προστασία των τουρκικών επενδύσεων στο Κοσσυφοπέδιο. Επίσης συνεχίσθηκε η εκπαίδευση Αλβανοκοσσοβάρων από Τούρκους στρατιωτικούς εκπαιδευτές ενώ Αλβανοκοσσοβάροι μετέχουν σε ΝΑΤΟικές αποστολές ενταγμένοι στα τουρκικά τάγματα.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΣΑΡΝΙΤΣ ΣΤΟ ΚΟΣΣΟΒΟ
Σε αυτό το πλαίσιο ο Μουσταφά Σαρνίτς, Τούρκος πρόξενος, απλώς διαχειρίζεται την πραγματικότητα αυτή και συντονίζει τις δραστηριότητες μηχανισμών που ήδη βρήκε σε πλήρη ανάπτυξη. Στα θετικά του σημεία καταλογίζεται και η δημιουργία τουρκικής μειονότητας στο Κοσσυφοπέδιο και η αφομοίωση των Γκοράντσι (αντίστοιχοι Πομάκοι δικοί μας), καθώς και η λειτουργία του Τουρκικού Δημοκρατικού Κόμματος Κοσσόβου. Αφού εγκατέστησε τα δίκτυα της ΤΙΚΑ προχώρησε και στην λειτουργία τουρκικής τράπεζας "Turk Ekonomi Bankasi" (TEB).
Ο Σαρνίτς εγκαταλείπει το Κοσσυφοπέδιο όταν αυτό πλέον περνά στη φάση της επίσημης ανεξαρτησίας του και έρχεται στη Θράκη όπου συνεχίζει ακριβώς το ίδιο έργο με το συντονισμό και τη διαχείριση μηχανισμών που υφίσταντο, έχοντας ήδη "διδαχθεί" από το Κοσσυφοπέδιο, ενώ φαίνεται ότι ξέρει να εντοπίζει τα αδύνατα σημεία της χώρας υποδοχής και βεβαίως των ντόπιων φορέων της Ροδόπης. Η δραστηριότητα του Μ. Σαρνίτς μπορεί να ανακοπεί μόνον με την αλλαγή ορισμένων παραμέτρων σε τοπικό επίπεδο και κυρίως, όσο είναι ακόμη νωρίς.

Πηγή:xronos
Ποιο θα ήταν το μειονοτικό θέμα της Θράκης αν έλειπε η διαβρωτική δράση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής;

Ποιος χρειάζεται το Προξενείο της Τουρκίας στην πόλη μας;
- Υπάρχουν Τούρκοι υπήκοοι στη Θράκη;
- Υπάρχουν τόσες γραφειοκρατικές διαδικασίες - ιδίως μετά την κατάργηση της βίζας για την Τουρκία - που δικαιολογούν μια τέτοια πολυπρόσωπη και πολυέξοδη υπηρεσία στην Κομοτηνή;
- Υπάρχουν μειονοτικά δικαιώματα που, μέσα στη σύγχρονη Ελλάδα της ΕΕ, έχουν ανάγκη έναν τέτοιο «εγγυητή», όπως π.χ. τον βλέπουμε να τα προσφέρει στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν;
- Ή μήπως η Συνθήκη της Λωζάνης, που η Τουρκία την έχει κάνει κουρελόχαρτο από την ημέρα της υπογραφής της, χρειάζεται την κηδεμονία του βιαστή της;

Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική σε όλα τα παραπάνω, λέει η κοινή λογική.
Ποιος ο λόγος τότε της ύπαρξής του στη Θράκη;
Petition:
Είναι άμεση ανάγκη να γίνει ένας δημόσιος, δημοκρατικός διάλογος για το ζήτημα και η θρακική κοινωνία να εκφράσει τη βούλησή της. Χρειαζόμαστε ένα κοινωνικό κίνημα που θα προτάσσει τα αληθινά προβλήματα του τόπου, τα οποία έχουν φτάσει σε τέτοιον παροξυσμό, που η επίλυσή τους είναι όρος όχι μόνο συλλογικής αλλά και ατομικής προόδου κι επιβίωσης.

Η απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής είναι ένα τέτοιο μείζον θέμα που δεν μπορεί να σκεπάζεται διαρκώς από σιωπή. Αν είμαστε πράγματι κοινωνία πολιτών, έχουμε λόγο και πρέπει ν' ακουστεί!