Τους λόγους που στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός «κρεμάει» εξηγεί ο Νίκος Αλέφαντος στο katimagiko.gr «για να μαθαίνετε μπαλίτσα». «Μέτριος ο Βαλβέρδε, θα είναι η αυτοκτονία του αιώνα αν το χάσουμε από τους ανύπαρκτους».

•Μου ανέθεσε ο Θέμης να απαντήσω σε ένα ερώτημα που έχουν όλοι οι Ολυμπιακοί: Γιατί πέφτει ραγδαία η απόδοση του Ολυμπιακού στα β’ ημίχρονα; Έγινε με τον Ηρακλή, έγινε με τον Ολυμπιακό Βόλου, έγινε με τον Άρη, έγινε με τον Παναθηναϊκό, δεν είναι τυχαίο...

•Ο Μουρίνιο που έχει πάρει με τόσες ομάδες τα τελευταία χρόνια τόσους τίτλους, τόσα πρωταθλήματα και Ευρωπαϊκά Τρόπαια, είναι μ…ας που παίζει κοντρόλ ποδόσφαιρο; Είναι μ…ας ρε; Μαζεμένοι και στημένοι έξυπνα οι παίκτες του, όχι σαν παλαβοί να πιέζουν ψηλά και να σκάνε! Σας βάζω σιγά- σιγά στο κόλπο…

•Το ποδόσφαιρο έχει βασικές αρχές, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν στο πέρασμα των χρόνων. Από τότε που πήγαινα στον Μίχελς επί 4 μήνες στην Μπαρτσελόνα, ή στον Βαϊσβάιλερ που είχε νικήσει με την Γκλάντμπαχ 7-1 (!) την Ίντερ και παραμίλαγε ο κόσμος, ή στον Χάπελ μήνες ολόκληρους που ήταν ο πατέρας του πρέσινγκ στη Γερμανία, μιλάμε για κολοσσό. Ή τα τελευταία χρόνια που είχα πάει να δω τη δουλειά του Αντσελότι στη Μίλαν, τουΚούπερ στην Ίντερ, του Καπέλο στη Μίλαν, του Άντιτς στην Μπαρτσελόνα, του Ντενουί στη Ρεάλ Σοσιεδάδ που είχε την πολύ καλή τότε ομάδα, με έξω δεξιά Καρπίν, με φορ Κοβάσεβιτς και τον Τούρκο Νιχάτ, τι να μου πουν κάποιοι δημοσιογράφοι για ποδόσφαιρο…

•Άκου λοιπόν γιατί πέφτει ο Ολυμπιακός στα β’ ημίχρονα. Οφείλεται στο ανελέητο πρέσινγκ που κάνει ψηλά χωρίς να έχει την υποδομή να το αντέξει. Σκάνε οι παίκτες. Ο Χάπελ θυμάμαι που μου έλεγε ότι οι μόνοι που μπορούν να αντέξουν τέτοιο πρέσινγκ λόγω ιδιοσυγκρασίας, είναι οι Γερμανοί.

•Μην πάμε όμως μακριά, να μείνουμε στα φρέσκα κουλούρια. Στον Μουρίνιο που τους έχει πάρει τα σώβρακαμε διαφορετικές ομάδες. Ξεκινάμε από την Πόρτο. Τι ποδόσφαιρο έπαιζε; Μέσα στο γήπεδο ήμουν στον Τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που έριξε 3 γκολ στη Μονακό. Έπαιζε 4-4-2 με ρόμβο, 2 επιθετικούς και πίσω τους τον Ντέκο, πίσω είχε 3 κόφτες φισέκια! Σε περίμενε η Πόρτο και σε χτύπαγε στο δόξα Πατρί. Και μάλιστα όταν αμυνόταν η ομάδα, ο ένας χαφ, ο μεσαίος, ο Κοστίνια, γινόταν στόπερ, έκλινε πίσω και βοήθαγε τον Καρβάλιο!

•Και στην Τσέλσι έπαιζε κοντρόλ ποδόσφαιρο ο Μουρίνιο και στην Ίντερ. Δεν έβγαινε στο ξέφωτο να πιέζει ψηλά.Ακόμα και στην Ρεάλ που είναι παραδοσιακά επιθετική ομάδα, βλέπεις τον Ρονάλντο να διατηρεί τρομερές δυνάμεις, δεν πιέζει ψηλά. Η Ρεάλ παίζει στις πτέρυγες με Ρονάλντο και Ντι Μαρία, φορ Χιγκουαϊν, πίσω από αυτούς έρχεται ο Οζίλ σαν Ντέκο επί Μουρίνιο, αλλά στη Ρεάλ δεν παίζει με 3 κόφτες, παίζει με 2, τον Κεντίρα και τον Τσάμπι Αλόνσο. Κι όταν αμύνεται η Ρεάλ, έρχεται πίσω ως 3ος να μαρκάρει ο Οζίλ. Όχι ψηλά στην αντίπαλη άμυνα. Κι αν θέλει να κλειδώσει ένα ματς, βάζει αλλαγή τον Ντιαρά στη θέση του Οζίλ.

•Έτσι βλέπεις τις ομάδες του Μουρίνιο να έχουν δυνάμεις στο β’ ημίχρονο, να έχουν στρατηγική, να έχουν καθαρό μυαλό. Και να σου πω κάτι; Στο β’ ημίχρονο κρίνονται τα παιχνίδια στο ποδόσφαιρο. Τι πλάκα είναι αυτή, νατρέχεις σαν παρλιακός στα πρώτα 30 λεπτά και μετά να κωλοκάθεσαι. Αν βάζεις τους επιθετικούς σου και τα χαφ σου να πιέζουν ψηλά και να τρέχουν σαν λυσσασμένοι, παίζεις 30 λεπτά θυελλώδες ποδόσφαιρο- όπως κάνει φέτος ο Ολυμπιακός- αλλά στο β’ ημίχρονο οι παίκτες κρεμάνε. Σκάει ο παίκτης. Βλέπεις τον Ολυμπιακό νακρεμάει στο β’ ημίχρονο, αν και δεν έχει καταπόνηση από αγώνες στην Ευρώπη!

•Δες και στην Τσέλσι η οποία με Αντσελότι ξαναπήρε τα πρωτεία στην Αγγλία. Δεν κάνουν πρέσινγκ ψηλά. Έχεις δει τον Μιραλάς πώς πέφτει η απόδοσή του στο β’ ημίχρονο; Αγνώριστος γίνεται. Τον Πάντελιτς γι’ αυτό δεν τον βάζει, γιατί θέλει τέτοιο πρέσινγκ. Τον Ιμπαγάσα τον έχεις προσέξει πώς γίνεται μετά το ‘60; Σε αυτήν την ηλικία πώς να αντέξει. Και ο Ντουντού κρεμάει. Ο Ριέρα επίσης τα φτύνει. Μην ψάχνεις να βρεις, Αλέφαντος μιλάει. Εξουθενώνονται οι παίκτες.

•Θα πάθει κι άλλες πλάκες ο Ολυμπιακός στο β’ ημίχρονο, αν δεν βάλει μυαλό. Όσο για το Τσάμπιονς Λιγκ του χρόνου; Αμάν, αμάν… Δεν είναι τυχαίο που ο Βαλβέρδε απέτυχε στη Βιγιαρεάλ, κόντεψε να την υποβιβάσει. Και με την Εσπανιόλ όταν είχε φύγει, στο β’ γύρο έκανε πορεία υποβιβασμού, από ήττα σε ήττα πήγαινε, ενώ στον α’ γύρο πήγαινε πολύ καλά. Είναι καλός προπονητής, εργατικός, αλλά έχει εμμονές, κολλάει το μυαλό του, δεν ελίσσεται. Όσο για κοουτσάρισμα; Ως κόουτς είναι μετριότατος. Προπονητής και κόουτς δεν είναι ίδια πράγματα.

•Μέχρι και ο Τοροσίδης τα φτύνει στα β’ ημίχρονα! Σκάει από τις κούρσες. Δεν επιτρέπεται με τέτοια ποιότητα παικτών που έχει ο Ολυμπιακός, να γίνεται στα β’ ημίχρονα ανύπαρκτος, αδύναμος, αντί να τους κατατροπώνει. Δεν αναφέρομαι καθόλου στο ματσάκι με την Ηλιούπολη. Μιλάω για τη Σούπερ Λίγκα.

•Ξέχασα να πω τούτο: Πρέσαρε ο Μιλίτο ψηλά με τον Μουρίνιο στην Ίντερ; Ποτέ! Ποτέ δεν κυνήγαγε ψηλά ο Μιλίτο τα σέντερ μπακ. Γι’ αυτό είχε δυνάμεις σε κρίσιμα σημεία των αγώνων και έσκισε στα γκολ τους αντιπάλους του. Ούτε ο Σνάιντερ ανέβαινε ψηλά να πρεσάρει, γι’ αυτό είχε δυνάμεις και χωνόταν επιθετικά στην αντίπαλη περιοχή. Κι έτσι αναδείχτηκε από τους καλύτερους στον πλανήτη και υποψήφιος για χρυσή μπάλα.

•Αυτά τα λέω για το καλό του Ολυμπιακού και για τον κόσμο του που αναρωτιέται, διότι είναι αμαρτία να ταπεινωνόμαστε από τέτοιον Παναθηναϊκό, να μας γυρνάει παιχνίδι και να μας ανατρέπει ματς αυτός ο φετινός Παναθηναϊκός ο ανύπαρκτος. Ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ δεν έχασε μόνο γόητρο, δεν έχασε μόνο το ματς, έχασε 6 βαθμούς! 3 που δεν πήρε αυτός και 3 που πήρε ο ΠΑΟ. Ενώ στο α’ ημίχρονο κέρδιζε ο Ολυμπιακός 6 βαθμούς. Το +7 έγινε +1. Μεγάλη ζημιά αυτό που έγινε. Και δεν βλέπω να βάζει νερό στο κρασί του ο Βαλβέρδε, θα παίζει έτσι λέει… Αν χαθεί το φετινό πρωτάθλημα, με τέτοιον χάλια Παναθηναϊκό και με όλες τις άλλες ομάδες να έχουν σοβαρά προβλήματα, τότε θα είναι η αυτοκτονία του αιώνος.

•Τέλος, θέλω να πω για ένα φίλο που κατεβαίνει στις εκλογές, φανατικό Ολυμπιακό και Πειραιώτη. Λέγεται Αντώνης Καλογεράς, με θητεία γενικού διευθυντή στο ΣΕΦ και σήμερα αναπληρωτής διευθυντής στο ΟΑΚΑ. Γνήσιος Πειραιώτης, κατεβαίνει με τον Μίχα στον Πειραιά. Αντώνης Καλογεράς, επαναλαμβάνω το όνομά του.