Για την οικονομία, στην έκθεση αναφέρεται ότι το χρέος της Ελλάδας «προκάλεσε σημαντικές πιέσεις στην Ευρωζώνη και έθεσε το ζήτημα εάν ένα κράτος-μέλος θα μπορούσε να εγκαταλείψει οικειοθελώς το κοινό νόμισμα ή να το απομακρύνουν».



Επίσης, η CIA τονίζει ότι η Ελλάδα εισήγαγε μεταρρυθμίσεις, προσθέτει, όμως, ότι οι επενδυτές αναρωτιούνται ακόμα εάν η χώρα μπορεί να συνεχίσει τις προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής ενώπιον μιας ζοφερής οικονομικής προοπτικής και της λαϊκής δυσαρέσκειας που θα εκφραστεί με βιαιότητες και εσωτερική κρατική αποσύνθεση.

Πάντως αναγνωρίζει ότι "Τα ελληνικά εργατικά συνδικάτα απεργούν για τα νέα μέτρα λιτότητας, αλλά οι απεργίες είχαν μέχρι στιγμής μικρό αντίκτυπο στην επιθυμία της κυβέρνησης να επιβάλει μεταρρυθμίσεις."

Περιγράφοντας το ελληνικό ζήτημα, οι συντάκτες της  έκθεσης κάνουν λόγο για "μια καπιταλιστική οικονομία, με ένα δημόσιο τομέα που αντιστοιχούσε στο 40% του ΑΕΠ και με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ περίπου στα δύο τρίτα των κορυφαίων οικονομιών της ζώνης του ευρώ". 

Σύμφωνα με την έκθεση της CIA, oι δανειστές της Ελλάδας απαιτούν από την Αθήνα να εντείνει τις προσπάθειές της το 2011 για αύξηση της είσπραξης των φόρων, μετοχοποιήσεις στις δημόσιες επιχειρήσεις, καθώς και  τη συγκράτηση των δαπανών υγείας, ενώ σκοπεύουν να δώσουν στην Ελλάδα περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή του δανείου από το την ΕΕ και ΔΝΤ.

 

Στην έκθεση γίνεται εκτενής αναφορά και σε όσα προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπερτονίζεται το «μαγείρεμα» των αριθμών και η απώλεια της αξιοπιστίας ενώ ουσιαστικά, στην έκθεση αυτή δικαιώνονται και οι ξένοι οίκοι αξιολόγησης για τις απανωτές υποβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας στις οποίες προέβησαν.  

Επικρίνονται  τέλος συλλήβδην οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2009 και εξής «για την αποτυχία τους να ελέγξουν την αύξηση των ελλειμμάτων», εξαιτίας της ανικανότητας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και την σπατάλη του δημοσίου χρήματος.