ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ...εσύ μας αναζητούσες στην σαλονίκη ξημερώματα...εμεις σε καμαρώναμε όταν εκανες μια σταση εδω να βγεις στο δρόμο να χορέψεις ένα ζειμπέκικο, όλοι μας αναρωτηθήκαμε πως η ανάγκη γίνεται ιστορία και ανατριχιάζαμε με τα λαδάδικα...εσένα όμως και ο θάνατος σου φαίνετε γιορτη....και φυσικά γιορτάζεις μόνο όταν πονάς...μια εκδρομή είναι η ζωή ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ....